Zoals in de vorige berichtgeving beloofd hierbij de verslagen van de wedstrijden tegen Sittardse Boys en VVV.

SV Limburgia – Sittardse Boys 25 september 1949

Dan kwamen de Boys uit Sittard op bezoek, een wedstrijd van formaat, groot genoeg, om ons te rehabiliteren. Onze ploeg onderging een verandering. We hadden Piet middenvoor gezet en Jan zou dan zijn plaats in de achterhoede innemen. Over onze “nieuwe” middenvoor kan men allicht van mening verschillen, maar ook in het voetballen moet je risico’s durven te nemen en dat hebben we gedaan door Piet middenvoor te zetten. Of het experiment geslaagd is hebt ge zelf kunnen constateren. Dat Piet geen openbaring zou zijn was voor ieder die over voetbal kan meepraten wel duidelijk. Aanvallen is heel iets anders dan verdedigen en all round spelers die op alle plaatsen goed spelen zijn zo zeldzaam dat je ze met het lampje van Diogenes moet gaan zoeken. Maar het proefkonijntje Piet bleek nuttig te zijn en scoorde twee doelpunten, waarvan de kopbal vooral een juweeltje was. Bij het derde doelpunt was de bal volgens “speciale ooggetuigen” al reeds de lijn gepasseerd eer Piet er zijn schoen tegen zette maar wij stonden te ver af in het veld om zo secuur te kunnen kijken. De Boys maakten tot twee keer toe gelijk. Het eerste gedenkwaardige doelpunt , gloednieuw in de derde wedstrijd was van Willem, en het werd gescoord enkele seconden voor de rust. Het laatste kwam ter wereld drie minuten voor het einde. Leer er uit dat iedere helft precies 45 minuten duurt en dat iedere seconde een doelpunt waard kan zijn. Met deze 3-2 overwinning waren de twee akelige nullen, van de doelpunten vóór en winstpunten, verdwenen we klommen meteen maar een paar sporten op de competitieladder naar boven. Er heerst momenteel op de competitietrap een geweldig gedrang omdat ze allemaal zoals dat heet “aan elkaar zijn gewaagd”.

VVV – SV Limburgia 2 oktober 1949   
                                                                                                                                                    Welke stimulans we hadden gekregen door de overwinning op de Boys, zouden we in Venlo aan den volke moeten tonen. Laten we het direct maar eerlijk zeggen, dat de achterhoede in deze wedstrijd de zaak voor ons heeft gered. Vooraal Gerard heeft daar in Venlo laten zien dat hij nog altijd tot de beste Nederlandse doelverdedigers behoord. En dat hij de volledige en ook kundige assistentie had van de andere verdedigers groeide onze achterhoede in de gevaren van een Venlo’s offensief na de rust toen we gelijk stonden. Piet zorgde voor een bemoedigende ruststand door met de V.V.V.-verdediging te doen wat anderen zo vaak met de onze doen, n.l. een fout afstraffen met een doelpunt. Die 0-1 voorsprong behielden we tot 10 minuten na de rust. Toen maakte Carlier onhoudbaar gelijk en begon voor onze verdediging de heldhaftige strijd, waarin ze met Gerard aan het hoofd glansrijk overwon. Zo was ook deze wedstrijd (een der zwaarste) nog een lichtpunt en een winstpunt. De twee Fritsen staan nu langs de lijn met ziekte en blessures.

In ons vorige overzicht memoreerden wij reeds de slechte start in de nieuwe competitie, die na een tweetal wedstrijden voor ons echter voor ons ten goede keerde. Was het de voorhoede die in het begin zo jammerlijk faalde, de verdediging daarentegen bleek haar oude roemruchte vorm terug gevonden te hebben. In Venlo gaf deze linie reeds een proef van haar kunnen ten beste. En dan onze voorwaartsen. Nu ja op de eerste plaats alle respect voor de goede wil van deze jonge garde, die in technische kwaliteiten nog wel iets bij haar oudere broers te kort schiet. Doch een goede wil is wel eens meer waard dan voldoende capaciteiten zonder meer.

Volgende week de verslagen van de wedstrijden tegen NOAD en RBC.

Bestuur BSV Limburgia