SV Limburgia – Kerkrade 5 februari 1950
Zeer belangrijk was, dat we niet alleen de beide punten veroverden maar ons schrale doelgemiddelde van de doelpunten vóór nam een betrekkelijk grotere omvang aan want we scoorden er zeven en omdat Kerkrade daar geen enkel doelpunt tegenover kon stellen was de score al bijzonder gunstig. Hoe die doelpunten gescoord werden is natuurlijk ook interessant, omdat deze wedstrijd ons ook alweer een en ander heeft geleerd. Het klinkt misschien gek maar in de eerste tien minuten van de match leek het er veel op of Kerkrade de leider was in de afdeling en wij de in degradatiegevaar verkerende tegenpartij. Je kon toen nog niet gissen dat het Kerkrade geweld slechts een flakkerend strovuur was, dat spoedig was uitgebrand. Maar we stonden er dan toch maar een beetje raar van te kijken. Maar even snel als die storm opkwam luwde hij ook weer en toen waren wij dan aan het woord om eerst enkele prachtkansen de nek om te draaien. Maar toen bleek toch dat Kerkrade zich had aangediend met een spel dat boven haar normale prestatie lag. Bij de eerste klap, door een doelpunt van Piet Bruist werd dat nog eens met nadruk geaccentueerd, want in de laatste vijf minuten voor de rust en ook het eerste kwartier na de thee waren de Minor jongens nergens meer en hadden Piet, Leo Cox en Nelis de stand op 5-0 gebracht. Daarna moest Kerkrade (zonder Schetgens) met tien man de wedstrijd uitspelen. Voor ons was de aardigheid er toen ook een beetje af omdat het niet leuk is te moeten spelen tegen een ploeg die met 5-0 achterstand ook numeriek nog in de minderheid is, Frits Cox bracht nog de stand op 7-0 eer we aan het laatste kwartier begonnen. Dat we toen geen doelpunten meer fabriceerden was onze grootste fout in de wedstrijd, omdat we onze aanvallen zelf de nek omdraaiden door steeds maar weer in een doorzichtig opgezette buitenspelval te lopen. Dat had geen kwartier lang mogen gebeuren. Misschien hebben onze lui de situatie zelf al eens geanalyseerd en kunnen ze hun mening eens aan de mijne toetsen. Het is bij voetballen zodat je ook de weg van de minste weerstand zoekt, dus de gemakkelijkste. Onze aanvallers die geen bal hadden maakten de fout om zich steeds op te stellen voor de medespeler die de bal in bezit had. We wensten helemaal geen weerstand en stelden ons maar zoveel naar voren op om de Kerkrade verdedigers zo vlug en gemakkelijk mogelijk te kunnen ontwijken en dat was nu de fout waarvan Kerkrade handig heeft geprofiteerd. Nog vijf wedstrijden mannen en de competitie zit er weer op en……nee ik zeg maar liever niets, maar laat het woord aan de hele ploeg. Die zal wel begrijpen wat ik wilde vertellen.
Op de foto midvoor Frits Cox die na de rust twee keer scoorde. De foto toont hem in de uitwedstrijd tegen Ajax (1956) als hij de winnende treffer (0-1) scoort. Doelman Eddy Pieters Graafland is kansloos tegen de snoeiharde kopbal.
De veel te jong overleden Frits Cox presteerde het om gedurende zijn voetballoopbaan tweemaal een sleutelbeen te breken, tweemaal zijn neusbeen, eenmaal een arm en eenmaal een been, bovendien ook nog een operatie aan zijn knie.
Kerkrade is na enkele fusies het huidige Roda JC.
Bestuur BSV Limburgia